"Шарль Лагранж" және "Петр Лаврович Лавров" беттерінің арасындағы айырмашылық
ш (1 түзету) |
(Cat-a-lot: Аласталуда... Санат:Ресей тұлғалары) |
||
Жол нөмірі 1: | Жол нөмірі 1: | ||
− | ''' | + | [[File:Piotr Lavrovich Lavrov.jpg|нобай|Петр Лаврович Лавров]] |
+ | '''Петр Лаврович Лавров''' ([[1823 жыл]] [[2 маусым]] - [[1900 жыл]] [[25 қаңтар]], [[Париж]]) – орыс [[философ]]ы, социолог, ұсақ буржуазиялық социалист, революциялық халықшылдықтың теоретигі. | ||
==Өмірі== | ==Өмірі== | ||
− | [[ | + | [[1842 жыл]]ы ''Петербургтің артиллерия училищесін'' бітіреді. Лавров өзінің философиялық позициясын ''«антропологиялық көзқарас»'' деп анықтайды. [[Антропологизм]]інің мәні -адамның жеке басын, әр қилы «метафизиканы» бекерге шығарушы материалдық пен руханидің бір тұтастығы деп санайды. Ол [[идеализм]]ның мистикалық формаларын қатты санап, діни сенімдік күйді потологиялық күй деп есептейді. Бірақ та оның мистицизммен айтысуы бір ізді болмады, ол материалистік тұрғыдан емес, [[позитивизм]] тұрғысынан жүргізілді. Оның мұндай теориялық бір ізділіктен ауытқуы [[гносеология]] мәселесінде [[субъективизм]]ге әкеліп соқтырды. [[Социология]]да Лавров тарихи [[фатализм]]ге қарсы болып, тарихтағы субъективті фактор мәселесін зерттеп, оған айрықша жоғары баға береді. Лавровтың революциялық [[авантюризм]]ді сынауы оның жағымды жағы еді.<ref> Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы, 1975ж., 7 том </ref> |
==Дереккөздер== | ==Дереккөздер== | ||
Жол нөмірі 7: | Жол нөмірі 8: | ||
<references/> | <references/> | ||
+ | [[Санат:Философтар]] | ||
[[Санат:Саясаткерлер]] | [[Санат:Саясаткерлер]] | ||
− | + | ||
− | [[Санат: | + | [[Санат:1823 жылы туғандар]] |
− | [[Санат: | + | [[Санат:1900 жылы қайтыс болғандар]] |
18:54, 2016 ж. қарашаның 12 кезіндегі түзету
Петр Лаврович Лавров (1823 жыл 2 маусым - 1900 жыл 25 қаңтар, Париж) – орыс философы, социолог, ұсақ буржуазиялық социалист, революциялық халықшылдықтың теоретигі.
Өмірі
1842 жылы Петербургтің артиллерия училищесін бітіреді. Лавров өзінің философиялық позициясын «антропологиялық көзқарас» деп анықтайды. Антропологизмінің мәні -адамның жеке басын, әр қилы «метафизиканы» бекерге шығарушы материалдық пен руханидің бір тұтастығы деп санайды. Ол идеализмның мистикалық формаларын қатты санап, діни сенімдік күйді потологиялық күй деп есептейді. Бірақ та оның мистицизммен айтысуы бір ізді болмады, ол материалистік тұрғыдан емес, позитивизм тұрғысынан жүргізілді. Оның мұндай теориялық бір ізділіктен ауытқуы гносеология мәселесінде субъективизмге әкеліп соқтырды. Социологияда Лавров тарихи фатализмге қарсы болып, тарихтағы субъективті фактор мәселесін зерттеп, оған айрықша жоғары баға береді. Лавровтың революциялық авантюризмді сынауы оның жағымды жағы еді.<ref> Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы, 1975ж., 7 том </ref>
Дереккөздер
<references/>