Ультракүлгін апаты
Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет
Ультракүлгін апат — кез келген қыздырылған дененің жылулық сәулеленуінің толық қуаты шексіздікке тең болуы керек деген классикалық физиканың парадоксын сипаттайтын физикалық термин. Парадокс болуының себебі, толқын ұзындығы азая бергенде сәулелену энергиясының спектральді тығыздығы шексіз өсу керек болатын.
Бірақ бұл XIX ғасыр аяғында жүргізілген тәжірибелер нәтижелерімен келіспейтіндігінен денелердің фотометриялық қасиеттерін сипаттау қиындықтарын тудырды.
Бұл проблема 1900 жылы Макс Планктың сәулеленудің кванттық теориясымен шешілді.
Тағы қараңыз
Дереккөздер
Сілтемелер
Үлгі:Phys-stub| Мақала бастамасы | {{{article}}}}} мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.{{#if::Санат:Үлгілер:Аяқталмаған мақалалар| Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.}} |
| Бұл үлгі мақалаларды автоматты түрде Үлгі:C қосады. {{#ifeq:Ультракүлгін апаты|Документация||}}{{#if::Санат:Үлгілер:Аяқталмаған мақалалар|}} |{{#if:||{{#if::Санат:Үлгілер:Аяқталмаған мақалалар|}}}} }} {{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:||}}}}
