Табиғи құқық
Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет
Табиғи құқық - мемлекеттен тәуелсіз адам табиғаты мен зердесінен туындайтын идеалдық құқық туралы ілім.
Табиғи құқық идеялары антикалық дәуірде пайда болып (Сократ, Пратон және т.б), орта ғасырларда Құдай әмірінің бір көрінісі деп есептелді (Фома Аквинский). Батыс бурж. рев.-лар дәуірінде (17-18 ғ.) Тарихи құқық идеялары кең таралды. Тарихи құқық ілімін қолдаушылар - Гроций, Спиноза, Локк, Руссо, Монтескье, Гольбах, Кант, Радищев және т. б. - оны феодализмді сынау үшін, бурж. қоғамның "табиғилығын" және "кемеңгерлігін" дәлелдеу үшін қолданды. <ref>Қазақ Энциклопедиясы - "Философиялық сөздік"</ref>
Дереккөздер
Үлгі:Бастама {{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:|[[Санат:Еш медиа файлы жоқ мақалалар/{{{1}}}]]|}}}}
