Аударма әдістемесі

Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет

Аударма әдістемесі — жетпісінші жылдардың басында өте көп қолданылған әдістеме. Бұл әдістеменің негізінде тіл дыбыстарын үйрету тәсілдері жатыр.<ref> Ж.Н. Сүлейменова, А.Ә. Орынбаев. Қазақ тілін оқыту әдістемесінен қысқаша анықтағыш-сөздік.Алматы 2009.ISBN 9965-525-46-3.</ref>.

Аударма әдістемесінің ерекшеліктері

  • сөйлеу іс-әрекетінің оқу және жазу түрлері алға шығып, тыңдау және сөйлеу өте төменгі деңгейде қалады;
  • екі тілдегі (ана тілі және үйретілген тіл) грамматикалық тұлғаларды салыстыра үйрету озық қолданылады;
  • үйретуде ана тілі мен үйретілетін тіл бірдей қолданыста жүргізіледі.

Аударма – сабақта сөздік жұмысын жүргізудің, жаңа сөзді семантикаландыру, яғни мағынасын жете түсіндіру үшін жиі қолданылатын тәсілдің бірі. Аударма жұмысының жүзеге асуының 2 жағы бар: ана тілінен қазақшаға, қазақшадан ана тіліне. Қайсы жақ тиімді деген нақты сұраққа Е.И. Пассовтың тұжырымдамасынан соң, жауап беру қиын емес. Тілдің үйрету ерекшеліктері жағынан оқушы немесе 2-тілде үйренуші адам өз ана тіліне емес, керісінше, меңгеріп жатқан тілге аударумен жиірек айналысқанда тілді үйрену нәтижесі жоғары болады. Оқулықтарда мәтіндер, негізінен қазақшаға беріледі. Мұғалім алдын-ала мәтінді орысшаға аударып, алдымен орысша нұсқасын беріп аудартып, содан соң қазақша нұсқасымен жұмысты жалғастырып, түрлендіріп жүргізуіне болады.

Дереккөздер

<references/> {{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:|[[Санат:Еш медиа файлы жоқ мақалалар/{{{1}}}]]|}}}}