Нұртуған Кенжеғұлұлы бетінің бастапқы мәтінін қарау

'''Нұртуған Кенжеғұлұлы''' (1887, [[Арал ауданы]] [[Аманөткел]] ауылы [[Мырзабас]] мекені – 1930, сонда) – ақын.


Атасы Еспембет суырыпсалма ақын, әкесі Кенжеғұл шебер күйші, анасы Айсұлу шежіреші болған. Сауатын ауыл молдасынан ашып, кейін медреседе ''Мұхаммеди'' молдадан дәріс алған. 13 – 15 жасынан бастап өлең жаза бастаған. Алғашқы эпикалық туындысы – «Едіге» жыры (1910). 1910 – 20 жылдары «Мәулімнияз – Едіге», «Орақ – Мамай», «Қарасай – Қази», «Қобыланды», т.б. ірі эпикалық жырлары қазақ халқының өшпес мұрасына айналды. 1920 жылдан өмірінің соңына дейін нақыл-терме, толғаулар, тарихи дастандар, тұрмыстық жырлар, т.б. жыр үлгілерін жазған. Ақын өмірінің сегіз жылын (1922 – 30) ауыр науқаспен өткізген. Нұртуған шығармашылық сан салалы, қазақ әдебиетінің бірнеше жанрына қомақты үлес қосқан, Оның ''Исатай – Махамбет'' туралы «Ақ Кете Шернияз», жоңғар қалмақтарының басқыншылығы жайында «Ақтабан шұбырынды» атты тарихи дастандары, «Адалдыққа не жетсін», «Арғымақ сұлу көрінбес», «Адаспайды ақылды», «Әуелі сөйле, жаппар хақтан», т.б. терме-толғаулары, көптеген хат-өлеңдері бар. Нұртуған [[Арал]] өңірінде «Нұртуған мектебі» аталатын дәстүрлі жыршылық, ақындық өнер мектебін қалыптастырды.

Ақын мұраларын Ә. Суханберлин, Б. [[Берік Мырзалыұлы Жүсіпов|Жүсіпов]], А. Сақыпұлы, т.б. ғалымдар зерттеген.

==Шығармашылығы== 
* Өсиет,  А., 1989; Кәнеки тілім сөйлеші, 3 кіт., А., 1992 – 94<ref>[[Қазақ энциклопедиясы]]</ref>

== Дереккөздер ==
{{дереккөздер}}

{{Суретсіз мақала}}

[[Санат:Әдебиет]]
[[Санат:Арал ауданында туғандар]]