Ұ
Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет
Ұ, ұ — кириллицаға негізделген әліпби әрпі. Қазақ әліпбиінің 29-шы әрпі. Фонетикалық белгісі - [ʊ]. Бастапқы кезде Ӯ деп белгіленген, кейіннен Ұ-ға ауыстырылды.
Жуан, қысаң, еріндік дауысты дыбысты белгілейтін әріп. Сөздің барлық буынында кездеседі. Бірінші буында "ұ" дыбысы келсе, екәншә буындағы қысаң дауысты "ы" дыбысы "ұ" болып айтылады. Мысалы, айтылуы - құлұқ, жұлұн, жазылуы - құлық, жұлын. Сондай-ақ, сөз басындағы "Р" дыбысының алдынан да "ұ" дыбысталады (айтылуы - ұрұқсат, ұру; жазылуы - рұқсат, ру)<ref> Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 5 том</ref> <ref>Кеңесбаев І., Мұсабаев Ғ., Қазіргі қазақ тілі. Лексика. Фонетика, А., 1962</ref>.
Дереккөздер
<references/> Үлгі:CommonsҮлгі:Бастама
