Ғ
Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет
Ғ, ғ — кириллицаға негізделген әліпби әрпі.
Тіл артынан жұмсақ таңдайға жанасып кері қайтуы және өкпеден шыққан ауаның шолақ тілді дірілдетуі әрі дауыс шымылдығының қатысуы арқылы жасалатын ұяң дауыссыз дыбысты таңбалайтын әріп.
Қазақ тілінде Ғ дыбысы тек қана жуан (а, ы, о, ұ) дауыстылармен тіркесіп айтылады (мысалы, ғасыр, тоғыс). Ғ дыбысы сөз басында сирек қолданылады (мысалы, ғибрат, ғүрып), сөздің соңында кездеспейді<ref> Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 2 том</ref><ref>Кеңесбаев І., Мұсабаев Ғ., Қазіргі қазақ тілі. Лексика. Фонетика, А., 1962</ref>.
Келесі тілдердің әліпбиінде қолданылады
| Әліпби | № | IPA |
|---|---|---|
| Қазақ алфавиті | 6 | ɣ |
| Башқұрт алфавиті | 5 | ɣ |
| Тәжік алфавиті | 5 | ɣ~ʁ |
| Әзірбайжан алфавиті | 5 | ɣ |
| Өзбек әліпбиі | 34 | ɣ |
Дереккөздер
<references/> Үлгі:Commons
