Керіс, ұрыс-керіс

Керіс, ұрыс-керіс. Қос сөз құрамындағы сыңарлардың ішінде тарихына назар аударуды қажет етеніні — екінші, «керіс» тұлғасы.

Тілімізде «ұрыс» тұлғасына қарағанда сирегірек қолданылады. 'Үлгі:Дәйексөз (Б. Соқпақбаев. Жекпе-жек.). Тұлға жағынан ерекше болып көрінгенімен екі сөздің де мағынасы бірдей екенін тува тілінің дерегінен көреміз қырыш — ұрыс (Рус.-тув. сл., 1980, 573). Осы тұрғыдан қарағанда, тіліміздегі «ұрыс-керіс» қайталама қос сөз деп қарап, оның «ұрыс-ұрыс» деп айтудан айырмасы шамалы екендігі аңғарылады.<ref>Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6</ref>

Дереккөздер

<references/> Үлгі:Wikify