Ингумация
Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет
Ингумация (латынша humus – жер), археологияда – адам мүрдесін жерлеу тәсілі.
Археологияда ингумация мәйітті өртеу тәсілі кремациядан ажырату мақсатында қолданылады. Қайтыс болған тайпаластарын жерлеу дәстүрі алғаш рет тас дәуірінде, орта палеолит кезеңінде пайда болды. Мәйітті тастап кетпей, оны ардақтап жерге беруден туындаған. Мұның өзі тас дәуіріндегі адам қауымының белгілі бір даму деңгейіне жеткенін, алғашқы діни наным-сенімдердің қалыптаса бастаған кезеңін айғақтайды. О дүниедегі өмірге деген сенім бойынша, қайтыс болған адамның тамағы мен құрал-жабдығын қоса көму әдетке айналады да, бірте-бірте бұл дәстүр күрделене түседі. Қабір үстіне тұрғызылатын немесе жер астында жасалатын түрлі құрылыстар, яғни обалар, пирамидалар, сағаналар мен мазарлар, т.б. дамиды.<ref>«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «Қазақ энциклопедиясы» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том</ref>
Сілтемелер
<references/>
{{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:|[[Санат:Еш медиа файлы жоқ мақалалар/{{{1}}}]]|}}}}
{{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:||}}}}
| Мақала бастамасы | {{{article}}}}} мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз.{{#if::Санат:Үлгілер:Аяқталмаған мақалалар| Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.}} |
| Бұл үлгі мақалаларды автоматты түрде Үлгі:C қосады. {{#ifeq:Ингумация|Документация||}}{{#if::Санат:Үлгілер:Аяқталмаған мақалалар|}} |{{#if:||{{#if::Санат:Үлгілер:Аяқталмаған мақалалар|}}}} }}
