Геотектоника
Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет
Геотектоника (гео... және tektonіkos — құрылыс) — Жер қыртысының<ref>Мұнай және газ геологиясы танымдық және кәсіптік-технологиялық терминдерінің түсіндірме сөздігі. Анықтамалық басылым.- Алматы: 2003. ISBN 9965-472-27-0</ref> құрылысы, ондағы деформациялар, жер қыртысының кейпін өзгертетін қозғалыстар және осы қозғалыстардың даму заңдылықтары, тұтас алғанда, Жердің құрылымы мен дамуы туралы ғылым, тектоника саласы. Геотектониканың негізін 17 ғ-да Н. Стено, Р. Декарт, Г.В. Лейбниц, кейіннен М.В. Ломоносов, А.Г. Вернер, т.б. қалады. Жеке ғылым ретінде Дж. Геттон, Э. Кант, А.П. Карпинский, А.Г. Вегенер, В.А. Обручев, В.В. Белоусов, В.Е. Хайн, т.б. еңбектерінің нәтижесінде қалыптасты. Геотектониканың анализдік және синтездік бағыттары бар. Аналитикалық геотектоника Жер беті мен жеке бөліктерінің құрылысын білу арқылы олардың түзілуі мен даму механизмін анықтайды. Синтездік Геотектоника жер қыртысы мен жердің дамуы туралы ұғымдарды тұжырымдайды, Жердің геол. теориясын жасайды. Геотектоника геологияның басқа салаларындағы зерттеулер үшін құрылымдық негіз дайындап береді. Кен байлықтарын іздеу, барлау, пайдалану үшін және инж. геология саласындағы зерттеулер үшін Геотектониканың маңызы зор.<ref>Мұнай және газ геологиясы терминдерінің орысша-қазақша түсіндірме сөздігі. Жалпы редакциясын басқарған Қазақстанға еңбегі сіңген мұнайшы — геологтар Т.Н. Жұмағалиев, Б.М. Куандықов. — А.: АРНGroup, 2000. — 328 бет.</ref>
Дереккөздер
<references/> {{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:||}}}}
