Карпинский Александр Петрович бетінің бастапқы мәтінін қарау

:'''Карпинский Александр Петрович'''<ref name="source1">«Қазақстан»: Ұлттық энцклопедия / Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы «[[Қазақ энциклопедиясы]]» Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9, IV том</ref> (''26.12.1846, Ресей, Свердлов облысы, Краснотурьинск қаласы – 15.7.1936, Мәскеу'') – орыс ғалымы, қоғам қайраткері.
*[[1866]] жылы [[Санкт-Петербург]] тау-кен институтын бітірген;
*[[1869]] жылы  институттың адьюнкті, профессор (1877 – 95) болып қызмет атқарды;
*[[1882]] жылы Геология  комитетті ұйымдастыруға белсене қатысты;
*1903 – 29 жылдары осы институтың аға геологы, директоры болды;
*[[1886]] жылы Санкт-Петербург ғылым академиясының адьюнкті;
*[[1889]] жылы экстраординары академигі;
*[[1896}} жылы ординар академигі;
*1917–36 жылдары КСРО ғылым академиясының президенті;

Негізгі ғылыми еңбектері [[КСРО]]-ның еуропа бөлігін, әсіресе, Оралдың геология құрылымын, тектоникасын, палеогеографиясын, палеонтологиясын зерттеуге, ондағы [[платина]], [[алтын]], [[никель]], [[темір]], [[тас көмір]], [[тұз]], тағы басқа кен орындарының орналасу заңдылықтарын анықтауға арналған. Алғаш рет Орыс платформасының екі сатылы құрылымын негіздеген және оның геолология тарихының заңдылықтарын анықтаған. КСРО ҒА-н жаңадан құруға, оның негізгі ғылыми бағыттарын анықтауға, ғылыми мекемелерді, институттарды ашуға, мамандар даярлауға елеулі үлес қосты. [[Франция]] ғылым академиясының Кювье атындағы сыйлықтың лауреаты ([[1922]]). [[1946]] жылы КСРО ҒА геология саласындағы көрнекті еңбектері үшін Карпинский атындағы сыйлық және алтын медаль тағайындады. Ресейдің Свердлов облысындағы қала, Солтүстік Оралдағы тау, КСРО ғылым академиясының [[Санкт-Петербургтағы Геология мұражайы]] Карпинскийдің есімімен аталған.

==Дереккөздер:==
<references/>

{{wikify}}

[[Санат:Тұлғалар]]


{{stub}}