Сиық

Сиық. Қазіргі түсінігімізде — түр-тұрпат, сұрық («Түсіндірме сөздік» бойынша). «Бізде кісі қарайтын сиық жоқ та еді» (Ә. Нұршайықов, Батыр.). Сөздің шыққан тегі, төркіні туралы жазған автор, мағынасын қазіргі қолданысымыз тұрғысынан түсіндірген: сиық — түр, нұсқа, бейне, кескін, сұрық, ұсқын, келбет. «Сиық» сөзінің ол тілдегі тура мағынасы тіпті өзгеше: сиғ — сұлу, өте әдемі. Парсы тіліндегі осы түпкі мағынасы біздің тілімізде -ты немесе -сыз жұрнақтары қосылғанда ғана анықтала түседі, сиықты — көркем, сұлу, әдемі; сиықсыз — сұлу емес, көріксіз, ажарсыз.<ref>Бес жүз бес сөз.— Алматы: Рауан, 1994 жыл. ISBN 5-625-02459-6</ref>

Дереккөздер

<references/> Үлгі:Wikify