Парси аруз бетінің бастапқы мәтінін қарау

'''  Парси аруз ''' - араб поэзиясының негізінде қалыптасқан араби аруз уәзінінің парсы әдебиетінде өктемдік етуінен туындаған [[өлең]] өлшемі. Арабтардың парсыларды жаулап алысымен оларды [[ислам]] дініне күшпен енгізгені Наршаһидың «Бұқара тарихы» (19 ғ.) еңбегінде айтылған. Бұл өлкеде араб тілі саясаттың, ғылымның, [[поэзия]]ның тіліне айналып, үстемдік жүргізді. Парсы тілінің сөздік құрамына араб тілі диалектілері көптеп еніп, халық тілі шұбарланды. Парсы поэзиясына бейімделген Парси аруз дәстүрінде жазылған Жусіп Арузи Нишабуридің, Вахид Табризидің туындылары жарық көрді. [[Абай Құнанбайұлы|Абай]] оқыған Физули, Шәмси, Сәйхали, [[Әлішер Науаи]], Сағди, Фирдауси, [[Руми, Жалаладдин|Руми]], [[Низами Гәнжауи|Низами]], Бабырдың бәрі де осы Парси аруз үлгісімен өлең жазып, ол жөнінде Ғылыми-теориялық еңбектер қалдырған. Шәкірт Абайдың [[медресе]] есігін ашып, тұңғыш рет өзінің ақындық лебізін білдірген «Иузи - рәушан, көзі - гәуһар», «Физули, Шәмси, Сәйхали» өлеңдері Парси аруз уәзінімен үндес жазылуының себебі де осы жағдайларға байланысты. Абай қазақтың өлең құрылысына жаңалық енгізу жолындағы ізденістерінде Парси аруз жайлы Ғылыми еңбектермен біршама мол танысқан.<ref>Абай. Энциклопедия. – Алматы: «Қазақ энциклопедиясының» Бас редакциясы, «Атамұра» баспасы, ISBN 5-7667-2949-9</ref>

==Дереккөздер==
<references/>

{{Суретсіз мақала}}

[[Санат:Өлеңдер]]
[[Санат:Араб әдебиеті]]