Қазақ халық музыкасы бетінің бастапқы мәтінін қарау

'''Қазақ халық музыкасы''' – қазақ ұлтының дәстүрлі музыкасы, қазақ [[фольклор]]ының маңызды саласы. 

== Қазақ халық музыкасының эпикалық жанрлары ==
Қазақ халқының музыка мұрасы аса бай. Оның эпикалық жанрлары:
* [[жыр]],
* [[толғау]],
* [[терме]],
* [[желдірме]],
* [[лирика]]лық [[ән]]дері,
* [[айтыс өнері]], 

== Қазақ халық музыкасының тарихы ==
[[Сурет:Qorqyt.jpg|left|thumb| alt=A.|290 px|[[Қорқыт ата]]]]
Қазақ халық музыкасының тарихына көне [[түркі]] дәуірінен бергі кезеңдегі [[музыка]] үлгілері мен [[тарих]]и-мәдени мәліметтер енеді. 

Қазақ фольклорының елеулі бір арнасы – [[эпос]]. Оған тән музыкалық мақам-саздардың қазақ [[мәдениет]]інен алатын орны ерекше. Әдеби мәтінге қарағанда музыкалық мақамның марқалау болатыны белгілі. [[Қазақ]] эпосы негізінен екі түрлі [[поэзия]]лық өлшемге негізделсе (7 – 8 буынды жыр және 11 буынды қара өлең), оның мақамы да осы жүйеге құрылады. Қазақ музыкасындағы сырлы сазды, терең толғанысқа толы кең тынысты, әуезді әндер – 19 ғасырдан желі тартса, речитативті әуенге құрылған [[эпика]]лық  дәстүр – алғашқы, [[лирика]]лық әндер – соңғы құбылыс. Бірақ, [[дәстүр]] тұрғысынан келгенде қазақ даласының түрлі аймақтарында олардың бәрі бірдей сақтала бермеген. [[Сыр бойы]], Атырау алқабында – эпос, Жетісуда – терме, [[Орталық Қазақстан]]да кең тынысты лирикалық әндер басым дамыған. 
[[Сурет:Kurmangazy.jpg|thumb| alt=A.|200 px|[[Құрманғазы]]]]
Қазақ музыкасы ауызекі дәстүрге негізделген суырып салмалық өнермен қатар жеке өнер саласы, тіпті ілім ретінде де қалыптасып келеді. Ертедегі [[орхон-енисей]] жазбалары, орта ғасырлардағы [[Қорқыт]], оғыз еліндегі қобыз культі туралы деректер түркі тайпаларының музыкалық мәдениетінен хабар береді. Одан бергі жерде [[әл-Фараби]], [[Ибн-Сина]], [[Әбдірахман Жәми]], [[Дәруіш Әли]], т.б. көптеген шығыс ойшылдарының музыка өнеріне қатысты теориялық еңбектері де болған. Фарабидің “Музыканың ұлы кітабы” күні бүгінге дейін ғылыми мәнін жоймаған, әлі де толық зерттеліп болмаған мұра. Мұның өзі қазақ музыкасының бірде шаманизм, бірде зороастризм, бірде ислам мәдениетінің аясында қалыптасып келгенін аңғартады. 15 – 18 ғасырлырдағы жыраулық өнер тудырған эпик дәстүрдің Қазақ музыкасынан алатын орны ерекше. 

[[Қазақ]] халқының осы қалыптасу кезеңінде ұлттық болмысымызға тән музыкалық  ырғақтар, екпіндік ерекшеліктер көріне бастаған. Қазақ музыкасының өзіндік ерекшелігі – синкреттілігі. Поэзия мен музыка мақамның бірлігіне негізделген ән-жырлардың келе-келе дараланып, екі түрлі өнер арнасына жіктелгені мәлім. Бірі – ән өнері, екіншісі – күйшілік дәстүр. Осы негізде 19 ғасырда қазақ даласында екі түрлі халықтық кәсіби-музыкалық дәстүр қалыптасқан. Бірі – [[Ықылас]], [[Сарымалай]], [[Құрманғазы]], [[Дәулеткерей]], [[Қазанғап]], [[Сейтек]], [[Сүгір]], [[Тәттімбет]], т.б. өнерпаздар бастаған күйшілер тобы болса, екіншісі – [[Біржан]], [[Ақан]], [[Мұхит]], [[Мәди]], [[Жаяу Мұса]], [[Естай]], [[Үкілі Ыбырай]], [[Абай]], [[Нартай]], [[Майра]], т.б. сал-серілерден арқау тартатын әншілік өнер. 19 – 20 ғасырларда айырықша дамыған домбыра күйлері өз кезегінде екі түрлі нақыштық ерекшелігімен дараланады. Бірі – кең ауқымды төкпе, екіншісі – сырлы да өрнекті шертпе [[күй]] үлгілері. Әрине, қазақ халқының музыкалық мәдениетін сөз еткенде [[домбыра]] күйлерін бұл екі дәстүрмен ғана шектеуге болмайды. Ел арасынан шыққан кәсіби күйшілердің өз үні, өз мәнері, орындау ерекшеліктері бар.

19 ғасырдың  аяқ шенінен бастап қазақ музыкасы шет ел және орыс саяхатшыларының назарына ілікті. П.Георги, В.Андреев, В.Добровольский, С.Рыбаков, А.Левшин, А.Алекторов, М.Готовский, Р.Пфенниг, А.Эйхгорн, Н.Савичев секілді шығыстанушылары Қазақ музыкасы, оның көрнекті өкілдері туралы тың әрі қызықты мәліметтер жеткізді. [[Александр Викторович Затаевич|А.В. Затаевич]] қазақтың музыкалық фольклорын жинап, оларды нотаға түсіріп, жүйелеуде үлкен қызмет атқарды. 

XIX ғасырдың екінші жартысы Қазақстанның музыка өнерінің гүлденген дәуірі болды. Бұл кезеңде өмір сүрген көптеген аса көрнекті кәсіби композитор-әншілер мен күйшілердің шығармалары халықтың музыкалық классикасының негізін құрады. Көптеген халық композиторлары өз заманындағы білімді адамдар еді; олардың бәрі дерлік хат танитын, кейбіреулері орыс тілі мен араб тілін білетін, бірақ өз шығармаларын нотаға түсіріп жаза алмайтын еді.<ref>http://www.tarih-begalinka.kz/kk/history/modern/history/ Тарихи хроника</ref>

XIX ғасырдың екінші жартысында Қазақстандағы музыка өнерінің дамуына Дәулеткерей Шығайұлы, Тәттімбет Қазанғапұлы, Ықылас Дүкенұлы сияқты композитор-музыканттар үлкен үлес қосты. Абай әндері қазақ халқы мен орыс халқының арасындағы бауырлас достықты нығайтуға игі ықпал етті. Пушкиннің «Евгений Онегин» поэмасынан аударған Татьяна хатының сөзіне шығарған «Татьянаның қырдағы әні» қалың елдің сүйікті әніне айналды.

Қазақ әндерін жазып алуда С. Г. Рыбаков көп еңбек сіңірді. Ол 100-ден астам ән жинады. Қазақтың ән әуендері оркестрлік шығармаларда да пайдаланылды.

== Қазақтың халық музыкалық аспаптары ==
{{main|Қазақтың саз аспаптары}}
Қазақ музыканың үлкен бір арнасы – [[қобыз]], [[сыбызғы]] және [[домбыра]] [[күй]]лері. Бұл үшеуінің де арнайы музыкалық қоры мол сақталған, сол себепті халық аспаптары ретінде танылады. Ал [[жетіген]], [[адырна]], [[үскірік]], [[шаңқобыз]], [[асатаяқ]] секілді музыкалық аспаптар фольклорлық сатыда ғана көрінеді. Олардың ұлттық сипатынан гөрі типологогиялық табиғаты үстем. Мысалы, бір ғана шаңқобыз аспабын кеңес дәуіріндегі халықтардың барлығынан дерлік кездестіруге болады. Музыкалық аспаптар бүгінде олардың дыбыс шығару ерекшеліктеріне сай хордофон, [[идиофон]] және [[аэрофон]] болып жіктеліп жүр.

Қазақ музыкалық аспаптары — халық арасында кең тараған музыкалық аспаптар. Олар ғасырлар бойы ұрпақтан ұрпаққа мирас болып келе жатқан мәдени мұра. Қазақ музыкалық аспаптарының өзіне тән үні, орындаушылық дәстүрі бар. Мұның аттарын халқымыздың жыр-аңыздары мен дастандарынан,15-19 ғасырдағы орыс және шет ел саяхатшылары мен ғалымдарының еңбектерінен кездестіруге болады. Ертеде аспаптарды ағаштан ойып, түрлі өсімдіктерден,малдың терісі мен сүйегінен, мүйізі мен қылынан жасаған. Музыкалық аспаптар төрт топқа бөлінеді:
# шертпелі,
# үрлемелі,
# ұрмалы,
# сілкімелі.

Шертпелі екі түрге бөлінеді: қолмен және ысқышпен. Қолмен: [[домбыра]] және [[шертер]], ысқышпен: [[қобыз]].

Үрлемелі: сыбызғы, сазсырнай, шаңқобыз.

Ұрмалы: дауылпаз және даңғара.

Сілкімелі: асатаяқ және сылдырмақ жатады

<gallery>
Dombra1.jpg|[[Домбыра]]
Sherter.jpg|[[Шертер]]
Asatayak.jpg|[[Асатаяқ]]
Jetigen.JPG|[[Жетіген]]
%D0%94%D0%B0%D1%83%D1%8B%D0%BB%D0%BF%D0%B0%D0%B7.jpg|[[Дауылпаз]]
</gallery>

==Дереккөздер==
<references/>
{{Stub: Қазақ мәдениеті}}
{{wikify}}

[[Санат:Өнер]]
[[Санат:Мәдениет]]
[[Санат:Қазақ музыкасы]]