Автолитография

Қазақстан Энциклопедиясы жобасынан алынған мәлімет

08:43, 2017 ж. сәуірдің 22 кезіндегі Moderator (Талқылауы | үлесі) істеген түзету

(айырм) ← Ескі түзетулер | Ағымдағы түзетулер (айырм) | Жаңа түзетулер → (айырм)

Автолитография(Үлгі:Lang-el – өзім, Үлгі:Lang-el– тас және Үлгі:Lang-el– жазамын) – басылатын бейнені литограф шебер емес, суретшінің өзі литографиялық тасқа түсірудің бір түрі.


Репродукциялық литографияда салынған автолитографиялық өрнекті арнаулы маман литограф. тасқа не автолитограф. қағазға қайта жаңартып өрнектейді. Қазақстан бейнелеу өнерінде Автолитография 1950 - 60 ж. пайда болып, өркендеді. Қазақстанда Автолитографиямен бірінші болып график-суретші Р.В. Великанова, одан кейін К.П. Баранов, Е.Бейсембинова, И.Исабаев, Ә.Рахманов, т.б. айналысты. Аның дамуына график-суретшілер Е.М. Сидоркин, М.Қисамединов, Қ.Қаметов, т.б. шығармашылық ықпал етті. Автолитография полиграфияда жиі қолданылады.<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8</ref>

Дереккөздер

<references/>

{{#invoke:Message box|ambox}}{{#if:||{{#if:|[[Санат:Еш медиа файлы жоқ мақалалар/{{{1}}}]]|}}}} Үлгі:Stub:Қазақ мәдениеті