Смағұл Сәдуақасов бетінің бастапқы мәтінін қарау

[[Сурет:Saduaqasov Smagul.jpg|thumb|right|20000px|]]
'''Смағұл Сәдуақасов''' ([[1900]]-[[1933]])&nbsp;— кеңестік мемлекет, саяси, мәдениет қайраткер].
Бұрынғы [[Көкшетау облысы]], [[Ленин ауданы]], [[Жарқын]] ауылында туған.

Он жасына дейін «[[Ғалия медресесі]]н» бітірген өз әкесі Сәдуақас хазіреттен тәлім-тәрбие алып, одан кейін Әбіл молда мектебінде білімін жалғастырады. 1912-1915 жылдары Павлодардағы екі кластық орыс-қазақ училищесін бітіріп, бір жыл мұғалім болады да, Омбыдағы ауылшаруашылық мектебіне түседі.

1918-1920 жылдары «Центросибирь» кооперативтер бірлестігінде қызмет етеді.

1920 жылы [[Орынбор]]да Қазақстандағы алғашқы жастар ұйымының хатшысы болып сайланады.

Сол жылы жаңа құрылған Қазақ Автономиялы республикасының үкімет басшылығына қызметке алынады. 1925-1926 жылдары «Еңбекшіл қазақ» («[[Егемен Қазақстан]]») газетінің жауапты шығарушысы, әрі «Қызыл Қазақстан» («Ақиқат») журналының редакторы, 1925-1927 жылдары Қазақ АССР Халық ағарту комиссары, 1927-1928 жылдары Ташкенттегі қазақ педагогика институтының ректоры қызметтерін атқарды.

1928-1932 жылдары Мәскеу көлік инженерлері институтын оқып бітірген соң Мәскеу-Донбасс темір жол құрылысында инженер-құрылысшы болып еңбек етті.

Мемлекеттік, қоғамдық қызметпен қоса әдеби-ғылыми шығармашылықпен айналысып, сол кезде шығып тұрған қазақ, орыс тілдеріндегі көптеген газет-журналдарда саясат, шаруашылық, ел ісі, мәдениет, әдебиет, өнер, тарих мәселелерін сөз еткен мақалалары жарияланды.

Көркем әңгімелері де жарық көрді. Оның «Жастармен әңгіме» (Орынбор, [[1925]] жылы), «Ұлт театры туралы» (Қызылорда, [[1926]] жылы), «Қазақстандағы халық ағарту мәселелері» (Қызылорда, [[1927]] жылы) деген үлкенді-кішілі кітаптары жарық көрді. Сондай-ақ Қазақстандағы ұл-азаттық көтеріліс пен Қазан төңкерісінен кейінгі ел өмірін арқау еткен «Сәрсенбек» атты романы да бар. «Салмақбай, Сағындық» ([[1923]] ж.), «Күміс қоңырау» ([[1927]] жылы) повестері қазақ әдебиетіндегі [[проза]] жанрын дамытуға қосылған үлес болып табылады.

С. Сәдуақасов «Еңбекшіл қазақ» («Егемен Қазақстан») басылымды екі рет ([[1921]] жылы [[қаңтар]]&nbsp;— 1921 жылы [[ақпан]] және [[1925]] жылы [[қаңтар]]&nbsp;— [[1926]] жылы [[сәуір]]) басқарған кісілердің бірі.

Смағұл Сәдуақасовтың бүкіл қайраткерлік, азаматтық болмысы жарқырай танылған кезең 1925-1927 жылдар еді. Бұл кезде ол республика халық ағарту комиссары, әрі өлкелік партия комитетінің бюро мүшесі болды. Бұл кезең сонымен бірге [[Голощёкин Филипп Исаевич|Ф.И.Голощекиннің]] Қазақстан өлкелік партия комитетін басқару кезімен дәлме дәл келеді.

С. Сәдуақасов мен Ф.Голощекиннің арасындағы келіспеушілік, қақтығысты тарихшылар төрт түрлі мәселеден сабақтап жүр. Олар ''біріншіден,'' мекемелердегі іс қағаздарын қазақыландыру, ''екіншіден,'' қазақтың оқыған, көзі ашық зиялы қауымына деген көзқарас, ''үшіншіден,'' байлар мен орташаларға деген көзқарас, ''төртіншіден,'' өнеркәсіпті дамыту.

Асыл азамат 33 жыл ғана ғұмыр сүріп, 1933 жылы Мәскеу-Донбасс темір жол құрылысындағы апатта қайтыс болды.<ref>Саяси түсіндірме сөздік. – Алматы, 2007. ISBN 9965-32-491-3</ref>
<ref>Қазақ мәдениеті. Энциклопедиялық анықтамалық. Алматы: “Аруна Ltd.” ЖШС, 2005 ISBN 9965-26-095-8</ref>

==Дереккөздер==
<references/>

{{Stub: Қазақ мәдениеті}}

[[Санат:1900 жылы туғандар]]
[[Санат:1933 жылы қайтыс болғандар]]
[[Санат:Ақмола облысында туғандар]]
[[Санат:Қазақстан министрлері]]
[[Санат:Қазақстан журналистері]]
[[Санат:Қазақстан жазушылары]]