Зере Абайдың әжесі бетінің бастапқы мәтінін қарау

'''Зере''' (1785 – 1873) – [[Абай]]дың әжесі. [[Өскенбай Ырғызбайұлы|Өскенбай]] бидің бәйбішесі, [[Құнанбай Өскенбайұлы|Құнанбай]] қажының анасы. [[Азан]] шақырып қойған аты – Тоқбала. Өскенбай би 5 әйелінен 10 бала сүйген. Зереден Құттымұхамбет (жастай қайтыс болған), Құнанбай, Тайбала туған. Зерені Ырғызбай тұқымдары, барша ауыл адамдары “кәрі әже” деп атаған. Қартайған шағында құлағы естімей қалған Зере немерелеріне дұға оқытып, үшкіртеді екен. Абай әжесін өлеңмен үшкірген. Ақылды, зейінді, мейірімді Зере немерелерінің ішінде Ибраhимді ерекше жақсы көріп, оны Абай деп еркелеткен. Ізгі жүректі, үлкенге қамқор, кішіге пана бола білген Зере әже Абай өміріне, ақындығына игі әсерін тигізген. Бұл туралы М. [[Әуезов Мұхтар Омарханұлы|Әуезов]]тің “[[Абай жолы]]” роман-эпопеясында шынайы суреттелген. Зере [[1873]] жылы қайтыс болған соң, баласы Құнанбайдың ұйғаруымен [[Жидебай қорығы|Жидебай]] қыстауының жанына жерленген. Абай ауылының азаматтары [[1986]] жылы қабір айналасын қайтадан жөнге келтіріп, Зере бейітінің басына Шығыс үлгісімен алты қырлы кесене тұрғызды.<ref>[["Қазақ Энциклопедиясы"]],4 том 3 бөлім</ref>

== Дереккөздер==
<references/>

{{wikify}}
{{Суретсіз мақала}}

[[Санат:Абай Құнанбайұлы]]


{{stub}}