Кере

Кере — көне тілімізде өлім халінде жатқан адамның ең соңғы татқан асын айтқан.

Салт мәні

Керені көп жағдайда науқас кісі өзі жақсы көретін, қимас адамының қолынан сұрап ішеді. Мысалы, «Жақсы көретін келінім едің, өз қолыңнан тамақ берші, дәм татыршы» сияқты сөздер осы салттан қалған. Керені кейде қазақтар «кереңді іш», «атауыңды іш» деген қарғыс сөз ретінде де қолданады.<ref> Қазақ Совет Энциклопедиясы, Алматы, 1974ж., 5 том </ref>

Дереккөздер

<references/>