Кептіру бетінің бастапқы мәтінін қарау

'''Кептіру'''<ref>“Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9</ref> (киім-кешек немесе кір жаю) . Аз ғана киім-кешекті кептіру үшін ұзына бойында сырық басы киілетін ұялары бар екі қада орнатады. Ұяға көлденең сырық, басы кигізіледі (қалауынша). Олардың жоғарғы ұшынан төмен қарай бірнеше жерден жасалған саңылауларына диаметрі 2 ем таяқшаларды кесе-көлденең іліп қоюға болады.

[[Киім]]-кешек кепкен соң, кедергі келтірмес үшін сырықты суырып алып қояды. Кір жаюға арналған алаңға әдетте бірнеше жерден екі қатар бағаналар орнатады.   [[Қатар]] аралығы 6—8 м қашықтықта болғаны жөн. Әр қатардағы бағаналардың жоғарғы жағы бір-бірімен арқалық арқылы жалғасады.
Бағаналар мен арқалықтар ағаштан немесе металл трубалардан жасалып, [[металл]] тоттанбауы үшін майлы не басқа бояумен сырлан ады. Арқалық арасына бір-бірінен 0,35—0,5 м қашықтықта кір ілуге арналған жіп кереді. Кейде арқалықты ілмекті етіп жасайды, бұл жіпті тез керіл, жинап
алуға мүмкіндік туғызады. Қажетіне қарай мұндай 2 немесе 3 ілгішті қатар орнатады. Ілгіштердің қасына кір салынған шылапшын мен корзинаны қоятын (0,5 м) сандықтан ар қойған жөн. Ағаштан жасалған жаңа кір қыстырғышты  алдын-ала жақсылан қайнатыл алған жөн. Өйтпеген күнде кірде шайыр дағы қалуы мүмкін. Сондай-ақ кір келтіруге арналған [[электр]] [[кептіргіш]]тер де шығарылады.<ref>Шаңырақ : Үй-тұрмыстық энциклопедиясы. Алматы : Қаз.Сов.энцикл.Бас ред., 1990  ISBN 5-89800-008-9</ref>

==Дереккөздер</span>==
<references/>

{{wikify}}

{{Суретсіз мақала}}


[[Санат:Тұрмыс]]


{{stub}}