Ұлбике Жанкелдіқызы бетінің бастапқы мәтінін қарау

{{Infobox Biography
| subject_name   = Ұлбике Жанкелдіқызы
| image_name     = 
| image_size     = 
| image_caption  = 
| date_of_birth  = 1825
| place_of_birth = [[Сырдария ауданы]], [[Қызылорда облысы]]
| date_of_death  = 1849
| place_of_death = [[Жамбыл облысы]], [[Талас ауданы]], [[Үшарал (Талас ауданы)|Үшарал]]
| occupation     = [[ақын]]
| spouse         = 
}}
'''Ұлбике Жанкелдіқызы''' (''[[1825 жыл]], [[Сырдария ауданы]], [[Қызылорда облысы]] - [[1849 жыл]], [[Жамбыл облысы]], [[Талас ауданы]], [[Үшарал (Талас ауданы)|Үшарал]]'') - қазақтың әйгілі ақын қызы, майталман айтыскер, жезтаңдай әнші, дәулескер домбырашы. Тал бойына алуан түрлі өнер дарыған ару.

Шыққан тегі — [[Ұлы жүз]] ішіндегі [[Ошақты]] руы, [[Тасжүрек]].
== Шығармашылығы ==
Ұлбикенің бойындағы туа біткен ақындық дарынының ертерек ұшталуына әкесі Жанкелді мен анасы Жаңылдықтың ықпалы айрықша болған. Бұл жөнінде Ұлбикенің өзі былай дейді:
<poem>
''Әке сөзін жасымнан жаттап алғам,
''Тал бойыма жинақтап хаттап алғам.
''Жеке шығып бәйгеден тұлпардай боп,
''Өлеңімді әнімен баптап алғам.

''Моншағымның әр тасы бір өлең-ді,
''Бесігінде үйренгем мен өлеңді.
''Балапандай кезінде қайран шешем,
''Тал бойыма дарытқан күллі өлеңді.
</poem>
Ұлбике 12—13 жасының өзінде-ақ айтар ойын ұрымтал өлеңмен жеткізіп, ұтқыр сөздері төңірегін тәнті етіп, атақ-даңқы ауыл арасынан әріге жайыла бастайды. Әке шаңырағында бұла болып өскен қыз өз ортасындағы оқу-білімді игерген, көзі қазақты жан болғанға ұқсайды. Өзінің өлеңінде былай деуіне қарағанда, бойындағы ақындық дарынды жазба мұралар арқылы да ұштаған болу керек:
<poem>
''Әп тиектің ішінде «Пе» болады,
''Қос ноқат қойса үстіне «Те» болады.
</poem>

== Айтылған сөз ==
Ұлбике оң солын танып, бой жете бастаған кезде Ошақтының Есмырза деген дуалы ауыз биі әулетін бастап, Әулиеата маңына көшіп келеді. Сол кезден бастап Ұлбикенің ақындығы айрықша қарқын алып, жұрт мойындаған көшелі ақындармен айтыстың додасына түсе бастайды. ''[[Күдеріқожа Көшекұлы|Күдеріқожа]], [[Майлықожа Сұлтанқожаұлы|Майлықожа]], [[Мәделіқожа Жүсіпқожа|Мәделіқожа]], [[Таспақожа]], [[Серәліқожа]], Жанкент ақын'' сияқты, сол кездің сөз ұстағандардың талайы Ұлбикемен айтыста тауы шағылып шығады. Ұлбикенің ақындық тегеурініне, тапқырлық-шалымына жан баласы шыдамайды. Бұл жөнінде сөз асылын терген әйгілі [[Мәшһүр Жүсіп Көпеев]] былай дейді:
<blockquote style="border: 1px solid blue; padding: 0.5em 0.8em;">
''Бұрынғылар домбыра ұстап, айтатұғын «Қайым білесің бе?» деуші еді. «Қайым» деп екі ақынның айтысқанын айтады екен. Сонда «Қайым» өлеңінің басын Күдері қожа мен Ұлбике айтысқан. Бұл екеуінен бұрын қайым өлең де жоқ, айтыс та жоқ. Бұрынғылардікі — мақал, тақпақ… Күдері қожа албырт бозбала күнінде Ұлбикемен айтысамын дегенде Күдерінің әкесі (Еркөшек қожада ақын екен, жырлап сөйлейді екен): «Бала, Ұлбикемен айысамын десең Бұхарға барып үш жыл оқып кел. Әйтпесе онымен сен айтысуға жарамайсың» — деген екен.''
</blockquote>
Көпеевтің бұл дерегіне Ұлбикенің алдына қара түсірмес дүлдүл ақын екені аңғарылып қана қоймай, сонымен бірге қазақтың сөз өнерінде ақындық айтыстың негізін салушы, орнықтырушы ақын ретінде дараланады.

== Майлы қожа ==
Ұлбике — ойы ұшқыр, өлеңі сұлу, кісілік — парасаты өрелі ақын. Бірде [[Майлы қожа]] ақын Ұлбикеге әзілдеп: ''«Түсімде алтын зеренге қымыз құйып отыр екенсің» ''— депті. Сонда Ұлбике іркілместен былай деген екен:
<poem>
''Басыма салып жүрмін желегімді,
''Үш-төрт жыл біле алмадым дерегіңді.
''Мүттәні теріс оқыған зәлім қожа,
''Тауып бер көнегім мен зереңімді.
</poem>
== Зерттеулер ==
Ұлбике бұл сияқты ұтқыр уәждердің небір тамаша үлгілерін жүрген жерлерінде маржандай шашып отырған. Солмол мұрадан бүгінгі ұрпаққа жеткені мың шумақтай өлең. Бұл жиырмаға тарта айтыстары мен санаулы ғана көңіл күй толғаулары. Ұлбикенің асыл мұрасын жинауға [[Мәшһүр Жүсіп Көпеев|М-Ж. Көпеев]], [[Диваев Әбубәкір Ахметжанұлы|Ә. Диваев]], [[Радлов Василий Васильевич|В.В. Радлов]] сияқты әйгілі фольклор жинаушылар айрықша ыждаһатпен ден қойған. ''«Бұдан 120 жылдай бұрын жанды бетіне қаратпаған ақын болып, қазақтан Ұлбике деген қыз шығыпты»,&nbsp;—'' деп жазады Ә. Диваев. Ұлбикенің шығармаларын В.В. Радлов [[Санкт-Петербург]] қаласында бастырып, кейін орыс және неміс тілдеріне аударып жариялады. [[Әуезов Мұхтар Омарханұлы|М. Әуезов]], [[Сәбит Мұқанұлы Мұқанов|С. Мұқанов]], М. Жолдасбеков қатарлы білікті ғалымдар Ұлбикенің ақындығына жоғары баға берген.


Ұлбикенің ғұмыры қызғалдақтай келте болған. Тәңірі шебер оны ақындық өнерпаздығына қоса, хор қызындай көрікті етіп жаратқан. Оны ақындар ''«аққудың жүнді үрі», «тілі шешен, жүзі көркем»'' деп өлеңге қосқан. Алайда'' «бір кім дүние»'' деген емес пе, Ұлбикенің күйеуі Байтан өнердің парқын білмейтін ұр да жық, қызғаншақ адам болып кездескен. Ұлбике нағыз кемеліне келіп, ақын ретінде төңірегін тәнті ете бастаған шағында тентек күйеуінің қолынан мерт болған.<ref>“Қазақстан”: Ұлттық энцклопедия/Бас редактор Ә. Нысанбаев – Алматы “Қазақ энциклопедиясы” Бас редакциясы, 1998 ISBN 5-89800-123-9</ref>

==Дереккөздер==
<references/>

{{Bio-stub}}
{{Суретсіз мақала}}
{{wikify}}

[[Санат:1825 жылы туғандар]]
[[Санат:Сырдария ауданында туғандар]]
[[Санат:1849 жылы қайтыс болғандар]]
[[Санат:Талас ауданында қайтыс болғандар]]
[[Санат:Қазақ ақындары]]
[[Санат:Айтыс ақындары]]
[[Санат:Қазақстан әншілері]]
[[Санат:Домбырашылар]]